Blijf op de hoogte
Schrijf je in op de nieuwsbrief om een overzicht te ontvangen van de belangrijkste nieuwsberichten en activiteiten.
Voor het bepalen van de ruimtelijke ordening is in Vlaanderen een belangrijke rol weggelegd voor de steden en gemeenten. BVA vindt dat een goede zaak. Lokale besturen zijn het nauwst betrokken met wat er plaatselijke leeft en zijn het best geplaatst om een aangepast beleid uit te werken.
BVA betreurt echter de wijze waarop dit vandaag de dag gebeurt. Een belangrijk instrument voor de verwezenlijking van dit beleid zijn immers de gemeentelijke stedenbouwkundige verordeningen. Verordeningen die jammer genoeg nergens kunnen op terugvallen en daarom steevast beginnen met ettelijke bladzijdes definities van begrippen en omschrijvingen van berekeningsmethoden, om vervolgens, volledig los van wat in andere gemeenten bestaat, regels en richtlijnen te formuleren.
Alsof men het gemeentelijk verkeersbeleid zou moeten bepalen zonder te beschikken over een wegcode, zonder gekende verkeersborden, zonder algemene voorrangsregels… Architecten
zijn dan ook als chauffeurs die, als ze een gemeentegrens overschrijden, geconfronteerd worden met verkeersborden die er
plots helemaal anders uitzien, of erger nog, die er hetzelfde uitzien, maar plots een andere betekenis krijgen.
De website “Ruimte Vlaanderen” maakt melding van 4 gewestelijke stedenbouwkundige verordeningen, 7 provinciale stedenbouwkundige verordening en 673 (!) “bij de administratie
bekende” gemeentelijke verordeningen. De webpagina besluit laconiek met “Ontbreken er data of verordeningen of zijn sommige verordeningen inmiddels opgeheven? Laat het ons dan weten!”.
Reken daarbij nog de regels van de Vlaamse Codex, de RUP’s (Ruimtelijke Uitvoeringsplannen), de BPA’s (Bijzondere Plannen van Aanleg), de niet vervallen verkavelingen, de masterplannen, de andere verordeningen die geen stedenbouwkundige verordeningen zijn, maar die toch van invloed kunnen zijn op het bouwen… en het zal u niet verbazen dat de architect door de bomen het bos niet meer ziet. We hebben het er dan nog niet over gehad hoe moeilijk het soms is om vast te stellen welke regels van toepassing zijn en om deze dan ook nog daadwerkelijk te pakken te krijgen.
BVA heeft het probleem bij minister Schauvliege aangekaart. BVA zag het liefst een algemene Vlaamse stedenbouwkundige verordening die de begrippen vastlegt en het kader bepaalt, zodat de Gemeentelijke verordeningen er naar kunnen verwijzen, keuzes maken en niveaus vastleggen. De minister gaf ons niet veel hoop omdat het “te laat” zou zijn om de toestand terug te schroeven.
BVA blijft pleiten voor deze Gewestelijke verordening, maar in afwachting vragen wij de minister met aandrang om een register te laten samenstellen. Dit register moet door iedereen kunnen
geraadpleegd worden op een website die voor elke ingegeven locatie moet kunnen aangeven welke regels voor die plek, met betrekking tot de ruimtelijke ordening van kracht zijn. Enkel op
die manier immers kunnen architecten er in elk stadium van het ontwerp en de realisatie rekening mee houden, maar ook voor alle andere betrokkenen: beleidsvoerders, ambtenaren, ontwikkelaars, eigenaars, bewoners,… is deze informatie van wezenlijk belang.
