Blijf op de hoogte
Schrijf je in op de nieuwsbrief om een overzicht te ontvangen van de belangrijkste nieuwsberichten en activiteiten.
Vele confraters onder ons herinneren zich nog door de Orde gepubliceerde deontologische norm n°2 die een leidraad vormde voor het bepalen van een billijk ereloon voor te leveren of geleverde prestaties. Onder druk van de Europese regelgeving aangaande de vrije mededinging is deze norm al geruime tijd naar de prullenmand verwezen.
De slinger lijkt nu echter helemaal naar de andere kant doorgeslagen. Bijzonder veel architecten nemen vandaag genoegen met een veel te schamele vergoeding. Veelal omdat ze helemaal niet weten hoeveel uren zij in werkelijkheid aan een project besteden of welk deel van de algemene bureaukosten aan een project kan toebedeeld worden. Er wordt op die manier schromelijk onvoldoende weerwerk geboden aan de hierover gangbare meningen in het publiek of aan de ideeën van opdrachtgevers. Ook openbare overheden durven nu belachelijke erelonen voorstellen, terwijl tegelijkertijd van de architect werkelijk alles verwacht wordt, zonder ook maar een minste vrijwaring van enige aansprakelijkheid toe te staan.
Als beroepsvereniging wensen wij samen met onze leden de krachten te bundelen om hiertegen doelmatig en gericht te reageren.
En gelukkig worden ons nu ook betere tools aangereikt. Onder leiding van Hoofddocent Johan Rutgeers aan de KU Leuven is in 2015-2016 een grootschalig onderzoek opgezet naar de tijdsbesteding van Belgische architectenbureaus, ook gedifferentieerd naar omvang en aard van de opdracht. Het resultaat van dit onderzoek is niet alleen breed publiek bekend gemaakt, maar hieruit is ook een gereedschap ontwikkeld die de architecten toelaat om veel meer markconform zijn ereloon vast te stellen. Bovendien gaat dit instrument uit van een wetenschappelijk gefundeerde billijke vergoeding, overeenstemmend met de lange opleiding, het hoge competentieniveau, de onontkoombare eindverantwoordelijkheid én belangrijke maatschappelijke rol van de architect. Wij raden u dus stellig aan om voortaan ook de rekenmodule ‘Werktijdberekening van een Architectenopdracht’ te gebruiken die u hier kan terugvinden: https://archimath.systeme-d.com/.
In sommige landen van de Europese Unie heeft men echter nog niet toegegeven aan de Europese regelgeving die geen verplichte ereloonregelingen toelaat. In Duitsland bijvoorbeeld is nog steeds de HOAI (Honorarordnung für Architekten und Ingenieure) wettelijk verplicht. Echter, op dit ogenblik zijn onze Duitse confraters en eigenlijk de Duitse overheid zelf, in een gerechtsgeding verwikkeld met het Europese Hof, waarbij de aanklager de afschaffing van deze wettelijk verplichte regeling eist.
Samen met alle andere Belgische beroepsverenigingen en de Orde, en ook met gelijkaardige verenigingen in onze Europese buurlanden, steunen wij nu onze Duitse confraters volop in hun verdediging tot verwerping van deze eis. Het is onze bedoeling dat in heel de Europese Unie een gelijkaardige regeling tot stand kan komen. Het Duitse voorbeeld bewijst immers dagelijks haar vele voordelen, zowel voor de opdrachtgever als voor de beoefenaar van het beroep. Architecten worden daar op de eerste plaats gekozen omwille van wat zij aan nauwkeurig omschreven prestaties aanbieden, en slechts daarna op basis van hun prijs.
Wij hebben ons dan ook recent aangesloten bij een brief gericht aan onze Eerste Minister Charles Michel én aan de Minister van Werk, Economie en Consumenten Kris Peeters, unaniem ondertekend door alle beroepsverenigingen, door de vleugels van de Nationale Orde en door Arco, waarin wij de Belgische Regering oproepen om stelling te nemen in dit Europees geschil. De Duitse HOAI moet immers geen uitzondering blijven, maar zou men overal kunnen invoeren. Er is immers een uitzondering mogelijk op de - in wezen correct en gezonde gestelde - mededingingsregels, vanaf er een maatschappelijk hoger belang mee gemoeid is. De enorme invloed van een doelmatige inrichting van de omgeving, de eigenschappen van een goede steden- en woningbouw op het algemeen welzijn en geluk, is afdoende bewezen. Wij architecten, die in België al sinds 1939 wettelijk een taak van openbare orde vervullen, kunnen immers ook de vraag stellen of een aanklager, die vandaag nog het maatschappelijk belang van onze bedrijvigheid ontkent, niet van een andere planeet komt.
De brief aan de Ministers kan u hier nalezen.
