Blijf op de hoogte
Schrijf je in op de nieuwsbrief om een overzicht te ontvangen van de belangrijkste nieuwsberichten en activiteiten.
Vanaf 1 juli 2018 moeten aannemers, architecten & andere dienstverleners hun tienjarige aansprakelijkheid in de woningbouw verzekeren. De datum van de bouwvergunning zal bepalen of de verzekering verplicht is. Hierbij zetten we de achtergrond en reikwijdte van deze wet, en de gevolgen voor de bouwpartners op een rij.
Sinds de Wet “Laruelle” van kracht werd in 2007 zijn architecten wettelijk verplicht om hun beroepsaansprakelijkheid te verzekeren. Kort daarna oordeelde het Grondwettelijk Hof dat architecten benadeeld werden tegenover andere bouwpartners omdat enkel zij verplicht verzekerd waren.
De Wet “Peeters-Borsus” van 31 mei 2017 moet het evenwicht tussen de bouwpartners herstellen, althans voor de woningbouw. Alle bouwpartners moeten zich binnenkort verzekeren voor hun tienjarige aansprakelijkheid voor de stabiliteit en de stevigheid van gebouwen en “grote werken” op basis van artikels 1792 en 2270 van het Burgerlijk Wetboek. Het gaat niet alleen om structurele schade, maar ook om waterinfiltratie die de structuur op termijn kan beschadigen. Dankzij deze verplichte verzekering worden klanten en derden behoed voor de gevolgen van de ernstige ontwerp-, uitvoerings- en controlefouten die na de oplevering aan het licht komen.
Problemen en discussies voor de oplevering vallen buiten de dekking, net als lichte gebreken die geen invloed hebben op de stabiliteit of stevigheid van het gebouw.
De wetgever bepaalt dat “ iedere architect, aannemer of andere dienstverlener van de bouwsector waarvan de tienjarige burgerlijke aansprakelijkheid in het gedrang kan komen” gedekt moet zijn. Daarmee staat vast dat architecten en stabiliteitsingenieurs zich moeten verzekeren, net als de aannemers verantwoordelijk voor de ruwbouw, dakwerken en buitenschil. Minder duidelijk is de situatie voor andere spelers.
Alleen voor woningen wordt tienjarige aansprakelijkheidsverzekering verplicht. Ook appartementen vallen daaronder, maar studentenkamers of rusthuizen bijvoorbeeld niet. Voor verbouwingen moet men de tienjarige aansprakelijkheid verzekeren wanneer de tussenkomst van de architect verplicht is. Heel wat werken vallen dus buiten het toepassingsgebied: renovatie van een interieur, vervanging van een dakbedekking, industriebouw, …
Aannemers wiens tienjarige aansprakelijkheid tot nu niet verzekerd was, zullen deze kost waarschijnlijk doorrekenen aan hun klanten. Ook ingenieurs en studiebureaus moeten nakijken of hun verzekeringscontract voldoet aan de nieuwe wettelijke voorwaarden.
De architect wordt controleur van de verzekeringsplicht en zal moeten nagaan of de andere bouwpartners voldoende verzekerd zijn. Ook de bouwheer zelf, notarissen, de RSZ en zelfs de banken mogen of moeten de verzekeringsattesten controleren.
De tienjarige aansprakelijkheid van architecten is vandaag gedekt in hun beroepsaansprakelijkheidsverzekering, samen met alle andere elementen van hun beroepsaansprakelijkheid. In de huidige stand van de wetgeving (nvdr: datum) zouden de architecten enkel hun tienjarige aansprakelijkheid moeten verzekeren. Voor de overige elementen volgt in principe een tweede wetsontwerp, dat architecten en alle andere dienstverleners in de bouw verplicht om hun beroepsaansprakelijkheid te verzekeren.
Tot slot nog dit: de reikwijdte van de verplichte verzekeringsdekking verandert, maar niet de aansprakelijkheid zelf. Alle bouwpartners zullen zoals vroeger aangesproken worden bij problemen voor, tijdens en na de werken; voor kleine en grote gebreken; voor woningen en andere projecten. U zal moeten uitmaken welke dekking u verwacht en heeft.
Auteur artikel: AR-CO
